Anko

Anko jako nadzienie w daifuku

Anko (jap. 餡, Anko^?) to słodka pasta z fasoli azuki, często używana jako nadzienie do japońskich słodyczy. Po zgnieceniu fasolek azuki, gotuje się ją, a następnie dodaje do pasty cukru lub miodu - tak właśnie pokrótce powstaje anko.

Etymologia

W języku japońskim istnieje kilka określeń na pastę. Może być nazywana an (jap. 餡, an^?), anko (jap. 餡子, anko^?) lub ogura (jap. 小倉, ogura^?). Ściślej mówiąc, tymi określeniami można się posługiwać w odniesieniu do każdej (spożywczej) pasty - nie ma tu założenia, że to produkt z określonej fasoli, np. jak w tym przypadku fasoli azuki.

Rodzaje

Typów anko według kuchni japońskiej jest dużo, oto te najpopularniejsze:

• Tsubuan (jap. 粒餡, Tsubuan^?) - czyli typ, w którym kawałki fasoli azuki w całości gotuje się z cukrem
• Tsubushian (jap. 潰し餡, Tsubushian^?) - gdzie ziarna są tłuczone po ugotowaniu
• Koshian (jap. 漉し餡, Koshian^?) - rodzaj, w którym fasola azuki zostaje przesączona przez sito, by wyeliminować skórki - to najczęstszy rodzaj anko
• Sarashian (jap. 晒し餡, Sarashian^?) - tu fasola zostaje wysuszona i po jakimś czasie rozpuszczona w wodzie

Zastosowanie

Anko stosuje się głównie jako nadzienie, bądź dodatek do japońskich słodyczy, na przykład w:

• Anmitsu - czyli japońskim deserze z anko, kawałkami owoców, galaretką oraz polanym syropem
• Anpan - słodkiej drożdżówce wypełnionej anko
• Daifuku - daniu z okrągłego ciasta ryżowego z anko we wnętrzu
• Dango - tradycyjnych kluskach japońskich wyrabianych z mochiko
• Dorayaki - potrawie z dwóch małych naleśniczków, do których dodaje się anko
• Manjū - parowanym cieście z anko we wnętrzu
• Mochi - kluskach z klejącego ryżu i mochiko
• Oshiruko - zupie z anko, ryżem i masłem
• Taiyaki - cieście w kształcie ryby nadziewanym anko
• Yōkan - deserowych galaretkach z anko, agar i cukru

Ciekawostki

• Postać z Naruto - Anko Mitarashi - uwielbia anko i Mitarashi Dango.
• Animowany bohater Anpanman uwielbia anpan z nadzieniem anko.