Kyoto
Kioto (jap. 京都市 Kyōto-shi?, dosł.: miasto stołeczne) - miasto w zachodniej części japońskiej wyspy Honsiu, stolica prefektury Kioto, dawniej stolica Japonii i siedziba cesarza. Kioto jest częścią obszaru metropolitalnego Keihanshin (jap. 京阪神?) zamieszkiwanego przez ok. 18 mln osób.
Opis miasta[edytuj | edytuj kod]
Kwitnące wiśniowe drzewka, nieziemsko bogate świątynie i zdobne ogrody, lasy bambusowe, a w tle wspaniałe dumne góry - wszystko to czyni z dawnej stolicy Japonii jedno z najbardziej czarownych miast Azji.
Droga pociągiem do Kyoto z nowoczesnej Osaki zabiera jedynie nieco ponad godzinę, wysiadamy jednak w zupełnie innym świecie: jakieś 1600 świątyń i 300 sanktuariów łączących kult Shinto, buddyzm i wielką potęgę dawnych szogunów.
Dziś miasto wciąż zatopione jest głęboko w historii i religii, mnisi nadal kontemplują istotę wszechświata w kwitnących ogrodach, ale corocznie przeszkadzają im w tym tłumy turystów marzących o uchwyceniu w kadrze pięknej gejszy. Tych nie zostało już wiele, bo tylko nieco ponad 200, ale rytuały są wciąż te same: długie lata nauki bon-tonu, tańca, gry na harfie i śpiewu pod okiem surowej matrony, corocznie wymieniane pięknie zdobione kimona, całe życie podporządkowane perfekcji i pięknu.
Dzielnica Gion, gdzie najłatwiej spotkać ulotną gejszę, to także dzielnica rozrywki, sztuki i małych brukowanych uliczek pełnych czerwonych latarni, tradycyjnych japońskich barów Izakaya oraz herbaciarni. Tu napijemy się mocnej sake, spróbujemy sashimi z rybą i kulkami ryżowymi, a także wszechobecnego w setkach postaci tofu, specjału z fermentowanego mleka sojowego.
Serce Kyoto to jednak jego wspaniałe świątynie: Nanzen-ji, bodajże najpiękniejszy kompleks religijno-ogrodowy ze wspaniałym akweduktem z czerwonej cegły, Chionin, pełne typowych dla buddyzmu posągów i malowideł, z podłogami, które po nastąpieniu wydają dźwięk podobny do głosu słowika, ostrzegający mnichów przed intruzami, Kiyomizu, oferujące niesamowity widok na całe miasto, zwłaszcza, gdy popołudniowe słońce niknie na zachodzie, odbijając się w złotych statuach. Schodząc stopniami w dół dochodzi się do tysiącletniego wodospadu - kilka łyków wody nabranych długą chochlą ma zapewnić długie życie!
Najbardziej oblegana atrakcja Kyoto to chyba jednak zamek Nijo, siedemnastowieczna surowa siedziba potężnego rodu szogunów - Tokugawa. Wejście chronione jest przez dwie zony ciężkich fortyfikacji, zaś wewnątrz rezydencji obowiązują ścisłe rygorystyczne zasady: żadnych zdjęć, czy szkicowania, poruszanie się z samurajskim tempem, wedle wyznaczonych strzałek.
Wybierając datę pobytu w Kyoto warto zorientować się w lokalnym kalendarzu świąt i uroczystości - np. 24 lipca całe miasto staje się jednym wielkim festiwalem pożegnania zimy (Setsubun) z zamaskowanymi postaciami diabłów, które tłumy wypędzają gromkimi okrzykami i ciskanymi z werwą palonymi ziarnami soi. Trudno o lepszy i bardziej kolorowy spektakl magii i żywej japońskiej tradycji. Pod wieczór można zaś poszukać spokoju i zadumy z jednym z mniej obleganych bocznych miejsc kultu, gdzie mnisi od lat, w zadumie, słuchają jak rosną kamienie.
