Tofu

Z Anime-Wiki
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dodaj grafike

Ten artykuł wymaga rozbudowania o grafikę.
Pomóż nam i zrób to teraz ;)

Tofu (jap. 豆腐 tōfu?) – twarożek sojowy otrzymywany w procesie koagulacji mleka sojowego, wynaleziony w Chinach w 164 r. n.e. przez Liu Ana.

W Chinach twarożek nazywany jest 豆腐 dòufǔ, na Zachodzie jego nazwa jest znana w fonetyce japońskiej. Chińskie tōfu jest delikatniejsze i chudsze od japońskiego ze względu na inną tradycję przygotowywania mleka sojowego. W Japonii tōfu zaczęto przyrządzać dopiero w drugim tysiącleciu n.e. Jada się je także w Korei, Wietnamie, Tajlandii i innych państwach regionu.

Tōfu jest bogatym źródłem pełnowartościowego białka, co ma szczególne znaczenie w opartej głównie na niskobiałkowym ryżu i pozbawionej mleka kuchni chińskiej. Jest także źródłem roślinnych tłuszczów nienasyconych i wielu witamin. Tōfu jest niskokaloryczne i nie zawiera cholesterolu. Stanowi często spotykany składnik oryginalnych potraw orientalnych i kuchni europejskiej, dań mięsnych i wegetariańskich.

Wartości odżywcze[edytuj | edytuj kod]

W tōfu znajduje się białko sojowe, zawierające aminokwasy egzogenne. Ponad 80% znajdującego się w nim tłuszczu roślinnego to tłuszcze nienasycone, kwas linolowy oraz lecytyna, co stało się powodem rozpowszechnienia poglądu o atrakcyjności tōfu jako ich źródła w diecie człowieka.

Tōfu jest również źródłem wapnia, a także innych soli mineralnych i witamin: soli żelaza, fosforu, potasu, sodu, witamin z grupy B, choliny i witaminy E.

Wartość składników odżywczych w 100 g:

  • białko 11,0 g
  • tłuszcz 5,0 g
  • węglowodany 0,4 g
  • cholesterol 0,0 g
  • wapń 146,0 mg
  • fosfor 105,0 mg
  • żelazo 1,7 mg
  • witaminy z grupy B 0,09 mg
  • wartość energetyczna 80-100 kcal.

Tōfu w kuchni[edytuj | edytuj kod]

Tōfu jest tradycyjnym składnikiem potraw orientalnych, zarówno mięsnych, jak i wegetariańskich. Daje się łatwo i szybko przyrządzać na różne sposoby, np. tōfu pokrojone w kostki i gotowane na ostro z mielonym mięsem, to tradycyjne danie kuchni syczuańskiej. W Pekinie jada się je na zimno z czosnkiem albo w formie długich, twardych paseczków.

Info.png

Ten artykuł jest w całości albo częściowo skopiowany z Polskiej Wikipedii
Został tu umieszczony na podstawie licencji Creative Commons. Szczegóły można znaleźć pod adresem Anime-Wiki:Prawa_autorskie.