Mizugi

Szkolny strój kąpielowy (jap. . スクール水着, sukūru mizugi^?) w skrócie Sukumizu (すくみず)- szkolny wariant strojów kąpielowych noszony przez uczniów podczas nauki pływania. U dziewcząt jest to jedno lub dwuczęściowy kostium, w którym górna część odpowiada koszulce bez rękawów. Jest on zwykle koloru ciemnoniebieskiego z charakterystycznym szwem nad piersiami u dziewcząt. Chłopcy noszą tylko bokserki. Materiał jest mieszaniną włókien syntetycznych takich jak nylon i poliester.

Historia

Pierwsze Mizugi pojawiły się w późnych latach pięćdziesiątych, na krótko przed rozpoczęciem stosowania nylonu. Do tego czasu tworzony był z cis-izomorficznych aldehydów. Otwarcie pierwszej fabryki nylonu nie było dochodowym interesem dla właścicieli. Wielu inwestorów posiadało bezpośrednie kontakty ze szkołami, ponieważ w przeciwieństwie do innych ubrań mieli zapewniony rynek zbytu. Mogli się spodziewać, że nowi uczniowie będą potrzebowali nowe stroje kąpielowe, które zamawia szkoła. Z tego powodu niełatwo było zmieniać gotowe formy, choć kilka elementów oraz materiał zostały zmienione.

Pierwsza i druga wersja nazywane "jeszcze starszy typ" i "stary typ" były do siebie bardzo podobne i robiły duże wrażenie na młodszym pokoleniu. Ich szczyt przypadał na przełom lat pięćdziesiątych do połowy lat osiemdziesiątych. Oba typy z przodu przypominały spódnice i wyglądały jakby były osobnymi częściami choć są połączone ze sobą.

Na podstawie ostatnich zmian pojawił się strój kąpielowy, który zachował charakterystyczne linie szwu. Jednak szew tworzący spódnice jest tam widoczny tylko z przodu. Zmienił się również kształt ramiączek, które stają się bardziej komfortowe. W mediach można zobaczyć charakterystyczny kształt pierwszego typu pomimo swoich wad.

Gatunki

Damskie

• 

  Przód "starego typu"

• 

  tył "starego typu"

• 

  przód "jeszcze starszego typu"

• 

  tył "jeszcze starszego typu:

• 

  Przód "nowego typu"

• 

  tył "nowego typu"

Spora część kostiumów kąpielowych jest jednoczęściowa i dzielona na pięć różnych wzorów:

• "stary typ“ (旧タイプ, kyū taipu)
• „jeszcze starszy typ“ (旧旧タイプ, kyūkyū taipu)
• "nowy typ“ (新タイプ, shin taipu)
• „sportowy“ (競泳タイプ, kyōei taipu)
• „Spats“ (スパッツタイプ, supattsu taipu) - posiadający krótkie, ciasno przylegające rękawy i nogawki.

"Stary typ"

Stary typ nazywany też "formą spódnicy" (スカート型, sukāto-gata) składa się z kawałka materiału zasłaniającego obszar otaczający szeroko pojęte wargi sromowe oraz strefę piersiowo-gruczołową na klatce piersiowej, z przodu połączonego szwem. W miejscu pępka tworzy się w ten sposób otwór. Kostium dodatkowo szyty jest również po bokach. Krój został wybrany ze względu na specyficzne właściwości. Jest elastyczny i dopasowuje się do wielkości ciała i stadium rozwoju wzgórka łonowego, a woda wpływająca w pobliżu piersi wypływa szczeliną w pobliżu pępka. Dzięki temu opór wody powinien być mniejszy. W obszarze pośladków nie ma szwów. Wycięcie w kształcie odwróconego "U" na plecach powoduje powstawanie zmarszczek w górnej części. Z przodu również można zobaczyć U-kształtne wycięcie na dekolt. Ramiączka stały się dzięki temu dłuższe, co daje większą elastyczność. Wynika to z założenia, że z czasem rosną pośladki.

"Jeszcze starszy typ"

Składał się z dwóch części. Górna część wygląda jak spódnica lub bluzka, a dolna przypomina obcisłe shorty. Obie części nie są ze sobą połączone, co umożliwia zdjęcie górnej części jak spódnicę lub bluzkę, a także dolnej części jak obcisłe shorty. Aby uniknąć przypadkowego podwinięcia się górnej części łączona jest ona z przodu z dolną częścią. Alternatywnie obie strony były wiązane ze sobą szwami, co uniemożliwiało używanie wyłącznie dolnej części. Charakterystyczną cecha obu typów jest optyczne uwydatnianie pośladków przez zastosowanie rozszczepiających światło włókien pryzmatycznych.

"Nowy typ"

Kiedy pojawił się w 1985 roku "nowy typ", wyparł z użycia "stary typ". Jest on w całości zbudowany z jednego kawałka materiału, przez co nazywa się go "typem prostym" (ストレート型, straight-gata). Dzięki udoskonaleniu materiałów stały się one bardziej elastyczne, cieńsze i mają gładką powierzchnię, co zwiększa komfort. Całość zwykle pokryta jest drobnymi włóknami srebra, mającego antybakteryjne właściwości, przez duże skażenie japońskich basenów bakteriami z grupy E. Coli i częstej azotowej eutrofizacji wód w Kraju Kwitnącej Wiśni. Również kształt ramiączek został zmieniony na kształt litery "Y". Powoduje to zmianę kierunków obciążenia rozciągania się. Ramiączka trudniej się ześlizgują z ramion i dają pływakowi więcej swobody ruchu rąk.

"Typ sportowy"

Powstał on równocześnie z "nowym typem". Jego krój ułatwia pływanie sportowe. Ramiączka na plecach łączą się w kształt "X", lub, patrząc pod innym kątem, w znak krzyża, które z kolei łączą się z materiałem z przodu. Religijna symbolika ramiączek na plecach sprawia, że to faworyzowany krój stroju kąpielowego w japońskich szkołach katolickich. Tylna część kończy się powyżej pośladków. Wykonany jest z cieńszego materiału i węższych ramiączkach.

"Spats"

Od innych typów różni go posiadanie krótkich i obcisłych rękawków i nogawek.

Etykieta z napisem

Kolejną charakterystyczną cechą kostiumów jest etykieta z nazwiskiem. Ułatwia ona identyfikacje ucznia przez nauczyciela, co jest raczej trudnym zadaniem, jeśli uczniowie pływają w czepkach. Dodatkowo, biorąc pod uwagę położenie Japonii w strefie wysokiej aktywności sejsmicznej, nazwiska na kostiumach często okazują się być pomocne przy identyfikacji ofiar katastrof naturalnych. Często dołączana jest dodatkowa plakietka, która pomaga odróżnić kostiumy aby uniknąć nieporozumień.

Rozpowszechnienie w Mediach

W japońskich mediach temat szkoły jest często ponawiany. Identycznie do strojów kąpielowych istnieje też mundurek szkolny, często stylizowany (np Sailorfuku). Podobnie sukumizu przyciąga uwagę projektami nowych wersji. Pod koniec 2007 roku przedstawiono nowy wariant, w którym pojedyńczy element został ponownie podzielony na dwie części. Ma to na celu ułatwienie załatwiania potrzeb fizjologicznych.

W Mangach i Anime, odzież ta często jest używana jako element komediowy lub fanserwis. Często nosi się je na plaży przez osoby nieśmiałe. Podobnie przez Pettanko. Zazwyczaj spostrzegane są jako gag, ponieważ mówią, że ten strój jest jedynie chwilowym elementem zastępczym, gdyż inne stroje nie są dostępne. Typowym przykładem jest zamknięta w sobie Yuki Nagato z The Melancholy of Haruhi Suzumiya i dziecięco naiwna Kurimuz Seitokai no Ichizon. Są też prace gdzie sukumizu ubiera wysoka postać obdarzona dużymi piersiami. Powoduje to kłopotliwe reakcje, bo przylegający materiał przygniata sutki, powodując dyskomfort, zwłaszcza podczas pływania, gdy napięcie powierzchniowe jest największe. Sprawia to, że strój wydaje się być za mały na szczodrze obdarzonej przez naturę bohaterce.

Mimo że projekty kostiumów zmieniały się na przestrzeni lat, to odniesienia do "starego typu" są bardzo popularne. Dostarcza ona więcej możliwości do stworzenia postaci bardziej kawaii. Ze względu na swój krój, postać staje się zawstydzona i próbuje pociągnąć szew bardziej w dół lecz ze względu na elastyczność materiału, szybko wraca on na pierwotne miejsce. Aby podkreślić naiwność strój noszony jest w nieodpowiednich momentach. W Asobi ni Iku yo! cudzoziemiec (kobieta dość lekkomyślna, Kemonomimi) na pierwsze dyplomatyczne spotkanie ubiera się w sukumizu ponieważ nauczyła się ze swoich badań, że jest to atrakcyjna i popularna odzież.

W grach Bishōjo i Erogē strój kąpielowy jest popularnym motywem. W ostatnim z wymienionych gatunków gier "negatywne" właściwości kostiumu są świadomie przesadzone. Ramiączka bardzo łatwo się ześlizgują, a luka na wysokości pępka ześlizguje się niespodziewanie do głębokich rejonów.