Japończycy

Japończycy w stolicy swojego ojczystego kraju - Tokio

Japończycy są jednym z głównych narodów zamieszkujących Azję Wschodnią. Jest ich ogółem około 130 milionów.

Język

Mieszkańcy kraju kwitnącej wiśni posługują się językiem japońskim. Istnieje wiele teorii dotyczących pochodzenia tego izolowanego języka, w tym między innymi pochodzenie ałtajskie i polinezyjskie.

Etnogeneza

Ilość teorii na temat etnogenezy Japończyków dorównuje problemowi z pochodzeniem języka japońskiego. Niektórzy naukowcy są zdania, że Japończycy pochodzą, podobnie jak Koreańczycy czy Mongołowie, z terenów Azji Środkowej. Prawdopodobna jest również zajść integracja ludów pochodzenia austronezyjskiego i mongoloidalnego.

Religie

Japończycy wyznają głównie religie shintō i buddyzm. Z powodu naturalnego dopełniania się tych systemów, niejednokrotnie są wyznawcami obu religii na raz (ok. 33%). Szacuje się, iż 700 tys. mieszkańców Japonii to chrześcijanie.

Skupiska ludności

Na całym świecie jest około 130 mln Japończyków, a zamieszkują głównie:

• Japonię – 127 mln
• Brazylię – 1,5 mln
• Stany Zjednoczone – 800 tys.
• Chiny – 100 tys.
• Peru – 80 tys

Kultura i obyczaje

Na narodowy charakter oraz mentalność Japończyków ogromny wpływ wywarły i wywierają wciąż bushido oraz nauki Konfucjusza. To za ich sprawą takie cechy jak dyscyplina, stoicyzm, powściągliwość, opanowanie, lojalność i szacunek wobec starszych czy zwierzchników są powszechnie respektowane i widoczne na każdym kroku – w szkole, pracy oraz w rodzinie.
Harmonia w życiu społecznym stanowi dla Japończyków najwyższą wartość, w związku z czym w relacjach międzyludzkich panuje konformizm i dążenie do ugody niemal za wszelką cenę. Interes grupowy ma pierwszeństwo nad indywidualnym, stąd źle widziane jest wyróżnianie się oraz formułowanie osobistych opinii. Ludzie wypowiadają się najczęściej niejasno oraz wymijająco - prywatne uczucia i troski maskują nienagannym uśmiechem oraz wysoką kulturą osobistą.
Honor oraz wszechobecne poczucie wdzięczności i obowiązku, a co za tym idzie obawa przed utratą twarzy, skutkuje istnieniem we wzajemnych relacjach specyficznych, nieformalnych układów i powiązań takich jak giri (moralne zobowiązanie), które dla skrytych i zamkniętych w sobie Japończyków stanowi wzór zachowania i sposób polubownego rozwiązywania sporów międzyludzkich. To właśnie konfucjańskie zasady, bushido, czyli "droga rycerza", a także buddyzm zen stanowiły podstawę specyficznego systemu myślenia i sposobu postrzegania świata przez Japończyków. Za ich sprawą ongiś samuraj, który okrył się hańbą i stawał się rōninem, zwracał jeden ze swych mieczy przeciw sobie i popełniał rytualne samobójstwo – seppuku. One też przed II wojną światową pomogły stworzyć kult boskiego cesarza oraz pozwoliły japońskim żołnierzom pogardzać śmiercią w czasie samobójczych ataków kamikaze. Poczucie honoru nakazywało walczyć do końca, gdyż nie wchodziły w rachubę pojęcia takie jak niewola czy kapitulacja.