Tokio

Z Anime-Wiki
Skocz do: nawigacja, szukaj
Położenie Tokio

Tokio (jap. 東京都 Tōkyō-to?) - stolica kraju kwitnącej wiśni, która znajduje się na Honsiu, czyli największej japońskiej wyspie.

Tokio leży w strefie dużej aktywności sejsmicznej, co stwarza realne zagrożenie kolejnych wielkich trzęsieni ziemi, które mogłoby ponownie zniszczyć miasto. Mimo to miasto wciąż przyciąga ludzi z całego kraju, a nawet świata.

Stolica jest dominującym centrum politycznym, handlowym, finansowym, edukacyjnym i medialnym kraju. Nie ma ona konkurencji w Japonii pod względem liczby siedzib biur, ministerstw, korporacji, uczelni, muzeów, teatrów i parków rozrywki.

Podcentra[edytuj | edytuj kod]

Parkowy kompleks Yoyogi wyraźnie rozdziela dwa najważniejsze tokijskie "podcentra" – Shibuya i Shinjuku.

Shibuya, Tokio
  • Shibuya- dzielnica Tokio, w której można znaleźć dużo sklepów, domów mody z najnowszymi trendami oraz dyskotek, klubów karaoke, hotelów miłości itp. Imponujące architektonicznie budynki przykryte są wielkimi ekranami telewizyjnymi i neonami. W Shibuyi znajduję się siedziba najstarszej i najpotężniejszej stacji telewizyjnej w Japonii zwanej NHK. Rzeczą, która przysłużyła się do wzrostu dzielnicy, była działalność komercyjna kolei dojazdowej Tōkyū. Obecnie Shibuya nie jest tylko popularnym miejscem wypadów młodzieży, ale również centrum kulturalne Bunkamura, zbudowane przez korporację zarządzającą obecnie tą koleją. Shibuya jest jednym z najbardziej ożywionych miejsc w Tokio, gdzie życie toczy się całą dobę. W weekendy w zachodniej Shibuyi odbywają się liczne festiwale filmowe i muzyczne różnorakich subkultur młodzieżowych.
  • Shinjuku- czyli miejsce, które rozwinęło się wokół dworca kolei państwowych i towarzyszących mu trzech dworców kolei dojazdowych. Wszystkie razem stanowią najbardziej zatłoczony kompleks dworcowy na świecie (3,5 mln pasażerów dziennie). Po letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1964 roku znaczenie Shinjuku wzrosło, a wraz z nim wysokość zabudowy. Początek temu zjawisku dał luksusowy hotel Keio Plaza i do końca lat 70. po zachodniej stronie dzielnicy wyrosły drapacze chmur szybko niczym grzyby po deszczu. W ostatnich latach wieżowce powstały również na południe od wiaduktu ulicy przecinającej dworzec. Na wschód i północ od dworców kolejowych można znaleźć dzielnice handlu i rozrywki, głównie Shinjuku, Kabukichō i Ōkubo, w których znajdują się głównie domy towarowe, bary, pijalnie, salony gier, kasyna, kluby karaoke, hotele miłości i kapsułowe, lokale striptizowe, sexshopy i domy publiczne oraz jedna z największych w Japonii enklaw mniejszości seksualnych. Shinjuku tak jak Shibuya jest pełne życia o każdej porze dnia i nocy. Na południowy wschód od centrum usługowego można znaleźć duży park Shinjuku.
Shinjuku nocą
  • Ikebukuro – dzielnica Tokio, która również jest rozwinięta głównie wokół stacji kolei państwowych i dworców kolejek prywatnych, tym razem Seibu i Tōbu. Dworzec, otoczony przez kompleks domów towarowych zamykających perspektywę zadrzewionego bulwaru Green-Ō-dōri, jest bardzo dobrze wkomponowany w układ urbanistyczny ze wszystkich dworców linii Yamanote. Na zachód od dworca stworzono centrum kulturalne zwane "Tokyo Metropolitan Art Space", poprzedzone rzadkim w mieście pieszym placem. Około 600 m od dworca na wschód znajduje się wieżowiec Sunshine City – kompleks hotelowy i handlowy, zbudowany na terenie odzyskanym po zniszczeniu dużego więzienia Sugamo. Wyrasta on nieoczekiwanie z lasu budowli jednorodzinnych, dzielącej Ikebukuro od śródmieścia, przez którą ciągnie się ostatnia linia tokijskiego tramwaju. Duży kompleks zieleni tworzy zespół świątyni Gokoku-ji z 1681 r., będącej też mauzoleum rodziny cesarza Meiji. Od strony miasta świątynię poprzedza jedna z najdłuższych osi akcentujących wejście główne – ponad kilometrowej długości ulica Otowa-dōri. Na zachód od tej ulicy znajduje się katedra katolicka, charakterystyczna budowla o ekspresyjnej formie – kolejne dzieło K.Tange. Jeśli chodzi o ciekawostki - akcja serii Durarara!! rozgrywa się właśnie w Ikebukuro.


Historia miasta[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o osadzie rybackiej na przedpolu późniejszego zamku Edo pojawiła się w XII wieku. Ieyasu Tokugawa – założyciel dynastii shōgunów, panującej od XVII do XIX w., uzyskawszy od Hideyoshi Toyotomi ziemię Kantō jako dzierżawę lenną (l. 90. XVI w.), uczynił z Edo centrum swoich dóbr, a potem faktyczną stolicę kraju. Edo było siedzibą dynastii Tokugawa do "Rewolucji Meiji" w XIX w.

Na początku epoki Meiji (1868 r.) miasto otrzymało nową nazwę Tōkyō, oznaczające "wschodnia stolica" oraz oficjalnie stało się siedzibą cesarza i władz kraju. W 1871 r. utworzono prefekturę Tokio (jap. 東京府 Tōkyō-fu?), która rok później uzyskała granice zbliżone do obecnych; obejmowała ona 15 dzielnic (jap. 区 ku?) miasta i kilka powiatów. W 1889 r. dzielnice te weszły w skład nowo utworzonej jednostki – miasta Tokio (jap. 東京市 Tōkyō-shi?). Jako jednostka administracji terytorialnej istniało ono do 1943 r., w granicach powiększonych w 1932 r.; składało się z 35 dzielnic.

Uniwersytety[edytuj | edytuj kod]

W Tokio znajduję się jeden z najlepszych oraz najbardziej prestiżowych uniwersytetów na świecie znanych pod nazwą Tōkyō Daigaku (pol. Uniwersytet Tokijski), które na razie posiada 10 wydziałów.

Uniwersytet Keiō (jap. 慶應義塾大学 Keiō Gijuku Daigaku?) – jest najstarszą wyższą uczelnią w Japonii i jedną z najbardziej prestiżowych. Sōdai (jap. 早大?) jest to skrót od Uniwersytet Waseda (jap. 早稲田大学 Waseda-daigaku?). Prywatnego uniwersytetu który jest jednym z najbardziej uznanych instytucji edukacyjnych w Japonii.

Tokio posiada również parę dużych bibliotek .

Kokuritsu Kokkai Toshokan (ang.: National Diet Library, pol. Biblioteka Parlamentu) 12 mln woluminów Tōkyō Daigaku Toshokan (ang.: Tokyo University Library) – 8 mln woluminów Tōkyō Toritsu Toshokan (ang.: Tokyo Metropolitan Library), główna siedziba w Minami Azabu; ma m.in. dużą kolekcję dokumentów dotyczących historii miasta Biblioteka Uniwersytetu Waseda – 4,5 mln woluminów Biblioteka Uniwersytetu Keiō – 2,5 mln woluminów

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Ogromne centrum finansowo-handlowe i przemysłowe. Tokio ma największą na świecie gospodarkę wśród innych metropolii: 35 mln mieszkańców aglomeracji generowało w 2005 r. dochód 1191 mld dolarów USA.

Tokijska Giełda Papierów Wartościowych jest drugą największą na świecie pod względem rynkowej wartości zarejestrowanych akcji wynosi 4,99 bilionów dolarów USA. Gigantyczne banki, firmy handlowe i ubezpieczeniowe, światowe targi przemysłowe. W okresie japońskiego "boomu" gospodarczego większość central dużych firm przeniosła się do Tokio , głównie z Osaki.


Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Pekin, Chińska Republika Ludowa
Kair, Egipt
Dżakarta, Indonezja
Moskwa, Rosja
Nowa Południowa Walia, Australia
Honolulu, Stany Zjednoczone
Nowy Jork, Stany Zjednoczone
Berlin, Niemcy
Paryż, Francja
Rzym, Włochy
São Paulo, Brazylia
Seul, Korea Południowa