Death Note
Death Note (jap. デスノート Desu Nōto?, Notatnik Śmierci) - manga, której autorami są Tsugumi Ōba (jap. 大場 つぐみ Ōba Tsugumi?) - fabuła, oraz Takeshi Obata (jap. 小畑 健 Obata Takeshi?) - ilustracje. Posiada dwanaście tomów, oraz sto osiemdziesiąt rozdziałów. Oryginalny japoński tytuł to ＤＥＡＴＨ ＮＯＴＥ, chociaż spotyka się tam również pisownię w katakanie - デスノート. Manga ta jest psychologiczno-detektywistycznym thrillerem fantasy. W openingu i endingu pierwszej serii anime Death Note wykorzystano utwory zespołu Nightmare, natomiast w drugiej – Maximum the Hormone. Manga Death Note po raz pierwszy została opublikowana w japońskim magazynie komiksowym Weekly Shonen Jump w grudniu 2003 r, i zamknęła się w 180 rozdziałach, zebranych później w dwunastu tomach (tankōbon). W Polsce manga Death Note wydawana była przez Wydawnictwo JPF. Od sierpnia 2007 r. do października 2009 r. opublikowano wszystkie dwanaście tomów. Studio JG wydało także kilka dōjinshi opartych o Death Note. Od 3 października 2006, do 26 czerwca 2007 emitowane było anime, stworzone przed studio Madhouse, na podstawie owej mangi. Liczyło 37 odcinków.
Spis treści
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Pewnego razu zwykły, aczkolwiek niezwykle inteligentny, znudzony żywotem licealista - Light Yagami, siedząc w szkolnej ławce zauważa przez okno, że na trawnik koło szkoły upada notatnik. Po skończonych zajęciach podchodzi do niego zaciekawiony. Gdy wyczytuje, że wpisanie do notesu nazwiska jakiejś osoby sprawi, że taki ktoś umrze – wybucha śmiechem i odchodzi. Jednakże wewnętrzny głos nakazuje mu wrócić i to sprawdzić – w tym celu wpisuje nazwisko przestępcy, które usłyszał w telewizji. Zgodnie z tym, co zostało podane w notesie – człowiek ten ginie po 40 sekundach. Light jeszcze nie do końca może w to uwierzyć, lecz gdy u jego boku pojawia się shinigami, Ryūk – wszelkie jego wątpliwości zostają rozwiane. Postanawia zostać bogiem nowego świata i oczyścić go ze zła, plugastwa i przestępczości. Oczywiście świat zauważa jego działania po niedługim czasie, nadając mu przydomek "Kira" utworzone od angielskojęzycznego słowa "Killer". Jedni sprzeciwiają się jego działaniom, inni je popierają. Do akcji wkracza tajemniczy detektyw L, największy przeciwnik Kiry. Ni pierwszy, ni drugi nie pokazuje twarzy, więc oboje są anonimoi. Rozpoczyna się szalona rywalizacja pomiędzy Lightem a L. Ten, który pierwszy pozna nazwisko przeciwnika, zwycięży.
Gry[edytuj | edytuj kod]
Nie jest niczym zadziwiającym, iż tak popularna seria doczekała się gier. Pierwszą gra była przeznaczona na konsole - Death Note Kira Game (jap. デスノート キラゲーム Desu Nōto Kira Gēmu?). W grze można wcielić się w Kirę, bądź L, zadaniem jest wyśledzić kim jest nasz przeciwnik. Kolejna gra Foparta jest o drugą część mangi, i zawiera postacie takie jak Mello, czy Near. Owa gra nosi tytuł Death Note L o Tsugumono (jap. デスノート Lを継ぐ者 Desu Nōto Eru o Tsugu Mono?). Niektórzy bohaterowie Death Note pojawiają się w Jump Super Stars i Jump Super Stars Ultimate, bijatykach zawierających postacie z tytułów drukowanych w Shonen Jump. Light, Ryuk, L, Misa, Near i Mello pojawiają się w tych grach jako postacie drugoplanowe. Kolejna gra, L the Prologue to Death Note -Rasen no Trap- (jap. L the ProLogue to DEATH NOTE -螺旋の罠- Eru za Purorōgu tu Desu Nōto -Rasen no Torappu?), polega na wcieleniu się w agenta FBI i ucieczce Kirze z pomocą L.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Shusuke Kenko, reżyser filmów aktorskich opartych o Death Note, w swojej wypowiedzi dla malezyjskiego dziennika The Star stwierdził, że manga "ledwo dotyka" cierpienia ofiar Notesu Śmierci. Z tego też względu zdecydował się na odmienne rozłożenie akcentów w filmach aktorskich.
- Tatsuya Fujiwara, aktor grający Lighta w filmach, określił Death Note mianem "bardzo ekscentrycznej opowieści", opisującej "trwałe motywy", zbliżonej w tym względzie do "Zbrodni i kary".
- Manga Death Note sprzedała się w Japonii w ilości około 20 mln egzemplarzy.
- W Polsce zarówno anime, jak i manga spotkały się z entuzjastyczną oceną odbiorców.
- Z początkiem 2005 r., władze szkolne w Shenyang, stolicy Prowincji Liaoning zakazały Death Note. Bezpośrednią przyczyną były częste przypadki przerabiania przez uczniów zeszytów by przypominały Notes Śmierci, a następnie wpisywanie do nich nazwisk znajomych, nielubianych osób i nauczycieli. Zakaz został wprowadzony w celu ochrony "fizycznego i umysłowego zdrowia" uczniów przed materiałami które "wprowadzały w błąd niewinne dzieci i wypaczały ich umysł i ducha". Zakaz został rozciągnięty na inne chińskie miasta, w tym Pekin, Szanghaj i Lanzhou w Prowincji Gansu.
Powieść[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie serii powstała powieść autorstwa Nisio Isina, zatytuowana Death Note – sprawa seryjnych morderstw BB w Los Angeles (drugi notes) (jap. DEATH NOTE アナザーノート ロサンゼルスBB連続殺人事件 (単行本) DEATH NOTE ANOTHER NOTE Los Angeles BB renzoku satsujin jiken (tankou hon)?). Całą historię widzimy z punktu widzenia Mello, natomiast postać Naomi zostaje nam przybliżona. Otrzymujemy także dokładny opis sierocińca Watariego, dla dzieci genialnych.
