Kino japońskie

Kino japońskie (jap. 日本映画, nihon-eiga^?) obecnie znane jest przede wszystkim z anime, horrorów oraz klasyki, takiej jak np. filmy Akiry Kurosawy. Licząca ponad wiek historia kinematografii japońskiej rozpoczęła się w epoce filmów niemych. Za pierwszy film wyprodukowany w Japonii uważa się krótki dokument Geisha no te-odori (jap. 芸者の手踊り, Geisha no te-odori^?) z czerwca 1899 roku.

Wyróżniki

Do najważniejszych wyróżników kina japońskiego należą:

• anime - filmy animowane pochodzenia japońskiego, będące obecnie popularne na świecie. Nie zawsze są one przeznaczone dla młodszych widzów. Pierwsze anime pochodzi z 1905 r.
• jidai-geki - (jap. 時代劇 jidai-geki, dosł. "sztuka z epoki") – gatunek filmu, przedstawienia teatralnego lub widowiska TV, w którym akcja rozgrywa się w Japonii w dawnych czasach, przed erą Meiji, przeważnie w epoce Edo (1603-1868). Fabuła przedstawia na ogół przygody feudalnych wojowników – samurajów.
• gendai-geki - filmy opisujące współczesność.
• J-horrory - horrory pochodzenia japońskiego, np. The Ring, Klątwa Ju-on. Często produkowane są amerykańskie wersje J-horrorów.
• kaijū - japońskie słowo znaczące: "potwór", "bestia", "monstrum". Stało się ono szerzej znane dzięki produktom kinematografii japońskiej. Termin ten jest kojarzony z pojęciem tokusatsu, czyli efektami specjalnymi. Pokrewnymi terminami są: kaijū-eiga (怪獣映画, filmy z potworami w rolach głównych), kaijin (怪人, potwory-humanoidy) i dai-kaijū (大怪獣, wielkie potwory
• pinku eiga - filmy erotyczne, będące przeznaczone do emisji w kinach. Nie są one czystą pornografią, gdyż zawierają fabułę.
• yakuza eiga - popularny japoński gatunek filmowy przedstawiający środowisko yakuzy i japońskiej mafii.