Diclonius

Ten artykuł wymaga rozbudowania o grafikę.
Pomóż nam i zrób to teraz ;)

Diclonius - Fikcyjna rasa na wyższym stopniu ewolucji od ludzi. Spotykana w anime i mandze Elfen Lied Od ludzi różni je tylko posiadanie dwóch rogów na głowie, w których to znajdują sie ośrodki władające telekinezą. W mandze jeśli Diclonius straci jeden z rogów, wpada w śpiączke. Gdy straci dwa nigdy się z niej nie wybudza. Jednakże Lucy udaje sie odzyskać przytomność po stracie obu rogów.

Telekineza

Diclonius potrafi używać niewidzialnych rąk nazywanych wektorami. Dysponują one dużą siłą oraz potrafią przenikać przez przedmioty bez pozostawiania śladów. Są w stanie również zabić. Zazwyczaj mają ograniczony zasięg do kilku metrów, ale ta cecha waha się pomiędzy osobnikami. Wektory Lucy mają długość 2 metrów, Nany do 5 metrów. Najdłuższe wektory ma Mariko dochodzą one do 11 metrów oraz posiada ich więcej niż dwa. Dicloniusy mają też zdolność wykrywania innych osobników tego samego gatunku. Jednak Nana nie może odszukać Lucy, gdy ta staje się "Nyu"

Znaczenie w serii

Kluczowym punktem debaty w całej serii jest skłonność Dicloniusów do przemocy. Wiele z nich pała żądzą zemsty przeciwko ludziom i chcą zniszczyć całą ludzkość. Jeśli wektor Dicloniusa wniknie w ciało człowieka "wirus wektorowy" jest przenoszony na człowieka. Wirus przenoszony jest na dzieci które rodzą się Dicloniusami.

Według mangi Wszystkie Dicloniusy (nazywane "Silpelit") rodzące się z ludzkich rodziców są bezpłodne. Tworzą w ten sposób strukture podobną do ula. Tylko królowa jest płodna (Lucy).

Kwestią sporną i pełną sprzeczności w serii jest skąd Diclonius bierze swoje agresywne zachowanie w stosunku do ludzi i czy jest wrodzona czy też wynika na skutek nadużycia przez człowieka. Oba wnioski są podparte dowodami. Kurama wyjaśnia Bandou że Dicloniusy rodzą się z zamiarem zapełnienia świata swoim gatunkiem i zakłada się że Lucy jest kierowana instynktem gdy zabijała dzieci. W ostatnim odcinku Lucy mówi że "Urodziła się aby zniszczyć Ludzi". Lecz wiadome jest że diclonius zazwyczaj posiada ciężki uraz psychiczny. Lucy była w młodości dręczona przez równieśników oraz była świadkiem zabicia przez nich jej psa. Mariko natomiast została od dziecka poddawana eksperymentom. Z tego można wywnioskować że mordercze skłonności biorą sie w wyniku nadużyć. Poparciem tej tezy jest charakter Nany. W przeciwieństwie do innych dicloniusów Nana jest dobroduszna i nie chce zabijac ludzi gdy Kurama ją o to prosi. Taki charakter jest wynikiem troski gdyż Kurama traktował ją jak córkę a ona przetrwała ekperymenty w ośrodku badań Dicloniusów.

Naukowcy uważają jednak że Dicloniusy są zagrożeniem dla rodzaju ludzkiego. Dicloniusy są trzymane w izolacji, mocno przywiązywane aby nie były w stanie sie ruszyć i karmione przezs rurki. W ostatnim odcinku Lucy mówi:

"Biorąc pod uwagę tylko pięć lat, Moge zapewnić, że będzie więcej dzieci z naszego gatunku, niż normalnych ludzi"