Syndrom Hinamizawy

Ten artykuł może zawierać spoilery
Jeśli nie chcesz ich czytać, opuść tę stronę.

Syndrom Hinamizawy (雛見沢症候群, Hinamizawa Shōkōgun) — fikcyjna choroba psychiczna z Higurashi no Naku Koro ni, występująca od wielu wieków tylko i wyłącznie w Hinamizawie.

Chorobę odkryto dawno temu. Uznano ją za klątwę, na podstawie której stworzono miejscową religię. Oyashiro-sama, czyli tajemniczy przybysz, który znał lek na chorobę został uznany za Boga. Co druga córka rodu Furude była reinkarnacją owego Bóstwa. Ma to w sobie trochę z prawdy, gdyż owe córki są "Królowymi Nosicieli", czyli posiadają specyficzne geny, które wyciszają działanie schorzenia u mieszkańców. Gdyż w rzeczywistości zarażony jest każdy, kto zamieszkuję mieścinę. Zbytnie oddalenie się od Królowej sprawia rozwój choroby. Dlatego wszyscy, którzy opuścili Hinamizawę po wcześniejszym dłuższym pobycie tu zostają zarażeni i po jakimś czasie umierają.

Instytut Irie

Syndromem Hinamizawy zainteresował się zastępczy ojciec Takano, Profesor Miyo. Dokładnie opisał schorzenie i rozważania na temat leku. Niestety, wyśmiano i obalono jego tezę. Mężczyzna załamał się i zmarł, po czym Miyo postanowiła znaleźć lek na ową chorobę. Dzięki znalezieniu przez nią poparcia i finansowania razem z profesorem Irie założyła w Hinamizawie klinikę. Badali syndrom pod przykrywką zwykłej kliniki, lecz w rzeczywistości sponsorom nie zależało na mieszkańcach mieściny, ale na chorobie, którą można było użyć jako broń biologiczna. Wynaleziono szczepionkę, która zatrzymuje chorobę na poziomie, w którym się znajduje. Irie co jakiś czas podaje ją Satoko. W instytucie Irie znajduje się Satoshi zamknięty pod respiratorem. Cała wioska jest pewna, iż chłopak nie żyje. Jak można się domyślić Irie ma dobre zamiary względem mieszkańców, lecz nie można tego rzec o Takano.

Znane ofiary

• Keiichi Maebara - pewnego wieczora do jego domu przyszły Mion i Rena (prawdopodobnie pod wpływem działania choroby). Próbowały zaatakować Keiichiego, on, również będąc pod wpływem działania zabił je i rozszarpał sobie gardło, mając wrażenie, iż ktoś czyha na jego żywot.
• Rena Ryuugu - chorobę wywołał wyjazd z Hinamizawy, jej następstwem był obłęd: Rena wybijała kijem szyby w szkole w Ibaraki oraz systematycznie cięła się żyletką. W ostatnich odcinkach pierwszej serii wyobrażała sobie kosmitów oraz robactwo we krwi. Uwięziła uczniów w szkole oraz ustawiła bombę.
• Shion Sonozaki - chorobę obudziło zaginięcie jej ukochanego (Satoshi'ego). Była pewna, że zginął przez Trzy Wielkie Domy więc z wyjątkowym okrucieństwem zabiła Onibabę, Mion, Satoko oraz spowodowała samobójstwo Riki. Próbowała też zabić Keiichiego.
• Satoko Houjou - przez kłótnie z rodzicami obudził się syndrom, którego skutkiem były częste irracjonalne lęki oraz zabicie rodziców.
• Miyo Takano - stres spowodowany porażką jej i Yamainu. Być może wpływ miało na to także jej nieszczęśliwe dzieciństwo.
• Satoshi Houjou - zabił ciotkę, która maltretowała jego i Satoko.

Fazy rozwoju

• I faza - czyli normalne zachowanie, w jej trakcie są mieszkańcy wioski.
• II faza - napady irracjonalnych lęków.
• III faza - wmawianie sobie nieprawdziwych informacji (np. że przyjaciele są złymi ludźmi)
• IV faza - uśmiercanie wyżej wymienionych osób, które w rzeczywistości są naszymi przyjaciółmi.
• V faza - samobójstwo poprzez rozdrapanie sobie gardła (przerwanie tętnic) i uczucie obecności Oyashiro-sama.