Dwie żaby
Klasyczna bajka Japońska.
treść[edytuj | edytuj kod]
Pewnego razu na japońskiej ziemi żyły dwie żaby, z których jedna mieszkała pod Osaką, a druga w Kioto. Jak na tak małe zwierzęta, miasta, w których zamieszkiwały dzieliła bardzo duża odległość, tak wielka, że naturalnym jest, że żaby nigdy wcześniej o sobie nie słyszały.
Jednak pewnego razu, pomysł nawiedził głowy obu żab jednocześnie: „A czemu mam siedzieć całe życie w jednym miejscu? Chce zobaczyć świat!” i tak żaba która mieszkała w Kioto zapragnęła żeby odwiedzić Osakę, a żaba mieszkająca pod Osaka wymyśliła, że odwiedzi Kioto…
Była wiosna. Pewnego pogodnego poranka, niebo było niebieskie a wiatr lekko schładzał policzki ,każda z żab wybrała się w podróż, idąc tą samą drogą. Jedna w kierunku Kioto, a druga obierając kierunek na Osakę.
Podróż była męcząca, w szczególności dla tak małych żab. W połowie drogi znajdowała się góra, której niestety nie można było ominąć. Jedyna możliwa droga była pod górę. Wspinaczka zajęła każdej z żab bardzo długi czas, jednak w końcu jedna i druga dotarła na szczyt.
Jaka to była niespodzianka kiedy się spotkały! „Jak to druga żaba?” – pomyślała każda. Przez chwilę obserwowały się w milczeniu, a następnie zaczęły wzajemnie wypytywać jakże to dziwne okoliczności sprawiły, że akurat dwie spotykają się na tej górze?
Wyjaśnienia uradowały serca żab, gdy dotarło do nich, że dzielą ze sobą to samo pragnienie, poznania świata. Jako, że nie było im spieszno, udały się nad górski strumień i uzgodniły, że należy im się dobry wypoczynek zanim ruszą dalej, każda w swoją drogę.
„Jaka szkoda, że nie jesteśmy większe,” powiedziała żaba z Osaki, „gdybyśmy były większe, mogły byśmy zobaczyć nasze miasta z tej góry i dowiedziały byśmy się czy opłaca się je zwiedzać”.
„Na to można znaleźć rozwiązanie”, odpowiedziała żaba z Kioto. „Jeżeli staniemy jedna na drugiej i wyprostujemy nogi to każde z nas zobaczy miasto do którego podąża”.
Ten pomysł spodobał się żabie z Osaki, tak bardzo, że zaraz wskoczyła na żabę z Kioto, a żaba z Kioto powtórzyła bez zastanowienia ten sam zabieg i zrobiły jak zaplanowały. Razem stały tak, wyciągając się najwyżej jak tylko mogły. Obie się rozejrzały, jednak niemądre żaby zapomniały, że ich oczy umiejscowione są z tyłu głowy i stojąc na prostych nogach skierowały się w przeciwnym kierunku niż zamierzały i pomimo tego, że ich nosy wskazywały dobry kierunek, ich oczy zwróciły się w kierunku z którego przybyły.
„A niech mnie!” krzyknęła żaba z Osaki, „Kioto jest dokładnie takie samo jak Osaka! Zdecydowanie nie opłaca się podejmować tak ciężkiej podróży, żeby je zobaczyć! Wracam do domu”.
Na to żaba z Kioto odpowiedziała: „Jeżeli miała bym tylko pojęcie, że Osaka jest po prostu identyczna do Kioto to nigdy bym nie przeszła tej całej drogi!”.
Tak jak powiedziały, tak też zrobiły i obydwie wyruszyły w drogę powrotną do domu. Po tym zdarzeniu każda z nich, aż do końca swojego życia, żyła w przekonaniu, że Osaka i Kioto, które w rzeczywistości są zupełnie różne, są tak identyczne jak dwa ziarnka ryżu
Morał[edytuj | edytuj kod]
Bajka opowiada o tym, że nie można oceniać niczego po pozorach, ponieważ pozory mogą być mylące i czasem o tym nie wiedząc, tak jak żaby możemy spędzić całe życie żyjąc w błędnych przekonaniach
